نبوغ چیست و چگونه تعریف می شود؟ به چه کسی می گوییم نابغه؟ هرولد بلوم (1930-) نویسنده و ناقد ادبی امریکایی در مقدمه کتاب «نبوغ: سیمای پنجاه نابغه سخن» که به تازگی توسط محبوبه مهاجر ترجمه و به همت نشر هرمس منتشر شده پس از اشاره به دشواری تعریف این مفهوم بر تعریفی شخصی از این اصطلاح انگشت تاکید می گذارد و در این زمینه خود را مدیون رالف والدو امروسن می داند که نبوغ را خداوند درونی یا نفس متکی به خویش می دانست. به نظر او این نفس ساخته و پرداخته تاریخ، جامعه و زبان نیست بلکه ذاتی و اهلی شخص است. کتاب در واقع نیمی از نسخه اصلی کتاب است که در سال 2006 منتشر شده است. کتاب آمیزه یی از شرح حال و نقد ادبی 50 نابغه سخن است. کتاب نبوغ نظمی سنجیده و بدیع دارد. بلوم معتقد است که هر یک از نوابغ خصلتی یگانه و منحصر به فرد دارند ولی آنها را در 10 رده 10تایی که هر کدام به دو رده فرعی پنج تایی دیگر بخش می شوند جا داده است. در این کتاب با مختصری از زندگی و اندیشه های بزرگانی چون سقراط و افلاطون، ویرژیل، آوگوستینوس، مونتنی، سروانتس، شکسپیر، گوته، فروید، مان، سویفت، استاندال، بالزاک، دیکنز، داستایفسکی، فلوبر، ایبسن، تالستوی، تواین، جیمز، نیچه، رمبو، وایلد، چخوف، پیراندلو، پروست، ریلکه، جویس، وولف، کافکا، پسوآ، بابل، فیتس جرالد، فاکنر، بورخس، همینگوی، بکت، ویلیامز، مرداک، کالوینو و اکانر بیان می شود. هرلد بلوم هم اکنون استاد کرسی علوم انسانی در دانشگاه ییل است. او در سال 1955 موفق به اخذ دکترا از دانشگاه ییل می شود و در عرصه نظریه نقد ادبی خود را متاثر از نرترپ فرای می داند. او در سال های بعد خود را خصوصا مدیون آثار اندیشمندانی چون ویلیام هزلیت، والتر پیتر و سمیوئیل جانسون می داند و معتقد است که پیش و پس از آنها هیچ ناقدی، هیچ کجا نظیرشان نبوده و نخواهد بود. بلوم ارج و اعتبار بسیاری برای شکسپیر قائل است.