تا می توانی پریشان باش، درخت ستاره، شکارچی را به عروسی ام دعوت کن، روزشمار آب شدن برف های کوه آلپ، خستگی، عناوین پنج داستانی است که در مجموعه داستان «شکارچی را به عروسی ام دعوت کن» می خوانیم. «چنگ در دامان گذشته، نوستالژی، احساس بی تکیه گاهی، هراس، بحران، متلاشی شدن خانواده ها، اضمحلال، دلتنگی و خستگی» جان مایه و درون مایه داستان های کتابند. شاید بتوان نام آخرین داستان کتاب را مصداق و ماحصل تمام داستان های کتاب دانست: خستگی. همه داستان ها از منظر اول شخص مفرد روایت می شوند. اطناب مخل و ضعف نویسنده در پایان بند ی بعضی از داستان ها و به اصطلاح «سر و ته داستان ها را به هم آوردن» مثل ریگ زیر دندان، کاملامحسوس و آزاردهنده است.