زبان شناسان می گویند فرانسوی ها خیلی اسراف کارند؛ چون معمولادر آخر کلماتشان حروفی دارند که خوانده نمی شود. حالاحکایت ما ایرانی ها هم از این قرار است. نه تنها در چند حرف ناقابل در کلمات اسراف کاریم، بلکه در استفاده از کلمات، بریز و بپاش داریم. نمونه اش همین عنوان های مطولی است که پیش روی نام افراد، برخی نهادها، دستگاه ها و سازمان ها قرار دارد.

گویا قانون نانوشته ای باعث شده است ما همه وظایف و اهداف وزارتخانه ها، سازمان ها و نهادها را در عنوانش بخواهیم جانمایی کنیم؛ اصلایک بار بیایید عنوان برخی وزارتخانه ها را با هم مرور کنیم: وزارت امور خارجه، وزارت آموزش و پرورش، وزارت ورزش و جوانان ایران،