آموزش در سالیان اخیر در جامعه ایران، به شکل عمده، با دو مساله فرهنگی و اجتماعی دست و پنجه نرم می کند که این دو مساله به گونه ای همدیگر را تشدید می کنند. در اینجا گذرا این دو مساله و چگونگی پیوند آن ها با یکدیگر مرور می شود.

الف- مدرک گرایی، یکی از آسیب های آموزش در سطوح مختلف به ویژه در سطح آموزش عالی است که در دهه های اخیر با افزایش تقاضا برای تحصیلات دانشگاهی، این آفت و آسیب نیز بیشتر شده است. مدرک گرایی می تواند پیامد شرایط دیگری باشد که پرداختن به آن ها در حوصله این نوشتار نیست، اما به طور خلاصه می توان گفت، نگاه پرستیژی به تحصیلات به جای نگاه تخصص گرایانه و همچنین نگرش غالب در مورد دستیابی به مدرک برای استخدام در ادارات و نهادها، به جای توجه به روحیه خلاقیت و کارآفرینی، از زمینه های مدرک گرایی است.