گویند که در شهر نیشابور موشی به نام «زیرک» در خانه مردی زندگی می کرد. زیرک درباره زندگی خود چنین می گوید: «هرگاه مرد صاحبخانه خوراکی برای روز دیگر نگه می داشت، من آن را ربوده و می خوردم و مرد هرچه تلاش می کرد تا مرا بگیرد، کاری از پیش نمی برد. تا اینکه شبی مهمانی برای مرد آمد. او انسانی جهان دیده و سرد و گرم روزگارچشیده بود.

هنگامی که مهمان برای مرد سخن می گفت، صاحبخانه برای آن که ما را از میان اتاق که رفت وآمد می کردیم براند دست هایش را به هم می زد. مهمان از این کار مرد خشمگین شد و گفت؛ من سخن می گویم آنگاه تو کف می زنی، مرا مسخره می کنی؟ مرد گفت؛ برای آن دست می زنم که موش ها بر سر سفره