یکی از مهمترین و شایع ترین استرس های مرتبط با زنان استرس های دوران بارداری است. این مساله گاهی اوقات حتی قبل از ازدواج ذهنیت دختران را به خود مشغول می کند.

ترس و داشتن تردید در مورد مادرشدن، هراس از دوران بارداری، نگرانی در مورد آینده فرزند، نپذیرفتن جنسیت جنین، خواسته یا ناخواسته بودن بارداری، توافق زوجین با یکدیگر برای زمان باردارشدن، آمادگی ذهنی برای مادر شدن و پذیرفتن یک عضو جدید، نوع ارتباط زوجین، ترس از مسئولیت پذیری و شیوه های فرزندپروری همگی عواملی هستند که در شکل گیری استرس های ناشی از حاملگی موثر است.

گاهی اوقات براساس یک باور اشتباه، برخی زنان تصور می کنند فرزنددارشدن وسیله ای جهت تثبیت یک ازدواج متزلزل و پرتعارض است و با این وسیله ممکن است شکل زندگی شکل جدیدی به خود بگیرد. اما از طرفی دیگر ناباروری نیز مشکلات روحی و روانی خاصی برای زنان ایجاد می کند.

تقریبا 15 درصد زوجین از این مشکلات رنج می برند که این مساله باعث احساس گناه، احساس بی کفایتی، کاهش اعتماد به نفس، ترس از طرد شدن، اضطراب و افسردگی در زنان می شود و گاه عاملی برای شکل گیری طلاق زوجین می شود. بنابر این مشکلات روان شناختی مرتبط با ناباروری دامنه استرس های زنان را افزایش می دهد.

برخی زنان ممکن است در طول دوره بارداری دچار افسردگی پس از زایمان شوند و سایکوز بعد از زایمان نیز یکی از اختلالات جدی روان پزشکی مرتبط با زنان به شمار می رود.

سایکوز پس از زایمان حتی خطرناک تر و آسیب زاتر از افسردگی به شمار می رود. تقریبا 18 درصد زنان از ماه های اولیه پس از زایمان ممکن است دچار این مشکل شوند.

سایکوز خود را با یک حمله حاد نشان می دهد در قدم اول زنان دچار تغییرات در خلق و خو می شوند و ممکن است رفتارشان با همسر، اطرافیان حتی نوزاد خود تغییر پیدا کند و دچار تخیل های غیرطبیعی شوند.

در برخی موارد هم دیده شده است که زنان با ابتلای به این عارضه علاقه خود را در زندگی و کار از دست می دهند و در فرزندپروری دچار سردرگمی و در موارد حادتر دچار هذیان و توهم می شوند.