بسیاری از گردشگران جاده پاوه تا هجیج را برای دیدن این روستای زیبای کردنشین پیموده اند، اما بیشتر نمی دانند اگر همین جاده را تا انتها بروند با مناظر بکر و بدیعی از رودخانه پرآب سیروان، آبشارها و چشمه های گوناگون روبه رو می شوند. کبابی های بین راه در منطقه بل بر با گوشتی بی مانند از شما پذیرایی می کنند. عرض کم، ریزش هر از گاه کوه، شیب تند و طرح هندسی عجیب این جاده نیز هیجانی به یاد ماندنی را برای گردشگران رقم می زند. در برخی نقاط جاده باغ های سرسبز و در بعضی نقاط مرتفع دیگر چند متر برف؛ تنوع آب و هوایی بی مانندی را به شما نشان می دهد.

این بار که از جاده رشت به شمال کشور می روید، نرسیده به رشت، جاده دست چپتان را که به فومن می رود، انتخاب کنید. جدای از سرسبزی بی همتا و بکرش، اگر پائیز یا زمستان و بویژه در ساعات اولیه صبح به این جاده برسید، با دیدن مه صبحگاهی که بر رنگ قهوه ای مات درختان در زمینه آبی آسمان نشسته، رویایی در بیداری را تجربه می کنید. از دیدنی های این جاده، موزه بزرگ روستایی گیلان است که نمونه هایی از انواع خانه های روستایی گیلان را در دل جنگل های بکر سراوان پنهان کرده است.

جاده های کویری تنها به دلیل بافت بیابانی اطرافشان زیبا نیست. اگر در یک غروب زمستانی یا حتی پائیزی در جاده طبس به خور و بیابانک باشید، ممکن نیست باور کنید این جاده از میان دریا نمی گذرد. بازتاب نور رنگارنگ در هر دوسوی جاده، دریایی را پیش چشمانتان ترسیم می کند که دریا نیست، اما تا آن را لمس نکنید، باور نخواهید کرد که فقط نمک دورتادور چشم اندازتان را فراگرفته است. اگر دیدنی هایی همچون تل ماسه ها، قلعه های اسماعیلی، درختان کهنسال و سدهای تاریخی را هم به این وهم شگفت انگیز اضافه کنید، بهانه کافی برای سفر به طبس را خواهید یافت.