یکی از شاخص های مهم در ارتقای کیفیت آموزش های فنی و حرفه ای، مشارکت ذینفعان در فرآیندهای نظام آموزشی است.

اصلی ترین ذینفعان آموزشی، علاوه بر هنرجویان طرف تقاضای بازار آموزش، کارفرمایان، اتحادیه ها و صنوف طرف تقاضای بازار کار هستند. کارفرمایان به دو صورت مشورت و تصمیم گیری می توانند در برنامه های آموزشی فنی و حرفه ای مشارکت داشته باشندبا نظر به این که مجریان آموزش فنی و حرفه ای موسسات و مدارس هستند.

شیوه های مشارکت کارفرمایان در فرآیند تهیه برنامه درسی، محتوای آموزش علمی، اثبات شایستگی های کسب شده و اعطای صلاحیت ها، نشان داده شده است.

در کشور اتریش ذینفعان آموزشی یا بازار کار در تهیه برنامه درسی، محتوای آموزشی علمی، شایستگی های کسب شده و صلاحیت های ارائه شده هم نقش مشورتی دارند و هم نقش تصمیم گیری، که البته میزان یا سهم نقش مشورتی و تصمیم گیری آن ها متفاوت است.

به عنوان مثال برای 26 تا 50 درصد برنامه های آموزشی بازار کار نقش تصمیم گیرنده را دارد. در همین عنوان بازار کار برای 51 تا 75درصد برنامه های آموزشی نقش مشورتی دارد.

همین نسبت ها و درصدها در مورد محتوای آموزش عملی و شایستگی کسب شده نیز وجود دارد، اما درمورد صلاحیت های ارائه شده در 1تا 25 درصد برنامه های آموزشی بازار کار نقش تصمیم گیرنده را دارد و در 51 تا 75 درصد نقش مشورتی ایفا می کند.

در کشور استرالیا کارفرمایان در مورد تهیه محتوای آموزش عملی، شایستگی های کسب شده و صلاحیت های ارائه شده به دانش آموزان در 51 تا 75 درصد برنامه های آموزشی تصمیم گیری می نمایند و در محتوای آموزش عملی در 51 تا 75 درصد برنامه های آموزشی نقش مشورتی دارند. در کشور دانمارک کارفرمایان در تمام فرآیندهای برنامه درسی، محتوای آموزشی، شایستگی های کسب شده و صلاحیت های ارائه شده هم مشورت می دهند و هم تصمیم گیری می کنند. در کشور ترکیه کارفرمایان بیشتر نقش تصمیم گیری را در آموزش های فنی و حرفه ای بر عهده دارند. در اغلب کشورها در مورد شایستگی های کسب شده و صلاحیت های اعطا شده ارزشیابی کارفرمایان نقش تصمیم گیری یا مشورت را بر عهده دارند. درکشور امریکا کارفرمایان در تعیین شایستگی و صلاحیت، تصمیم گیری می کنند.