وقتی از روزنامه اخراج شدم دوباره علافی هایم زیاد شد. اگر سرکار بودم عبدو گدا را ماهی یکبار هم نمی دیدم. اما الان تو هفته دو، سه بار او را می بینم. آخرین باری که دیدمش، کت وشلوار سرمه ای و پیراهنی طوسی پوشیده وکراوات باریک سرمه ای زده و کفش هایش کلارکس بود. گفتم: «آقا عبدو داری میری خواستگاری؟» جا خورد و گفت: «ناقلااز کجا فهمیدی؟» گفتم: «آخه خیلی تیپ زدی.» گفت: «چکار می کنی، بر نمی گردی روزنامه؟» گفتم: «چرا بالاخره باید کاری پیدا کنم.» گفت: «بیا پیش خودم. دو تا سرقفلی چهارراه را بهت می دم. یکی صبح یکی بعدازظهر.» فکر کردم شوخی می کند. اما جدی می گفت. گفتم: «دست بردار جان عبدو. این کار، کار من