شهر بوگوتا در 6 اوت 1538 پایه گذاری شده و منشور سلطنتی خود را در 27 آوریل سال بعد، از مادرید دریافت کرده است.

پنالوسا پس از دریافت حکم شهردار بوگوتا در این شهر عدالت اجتماعی، آموزش، مسکن و تحکیم بنیان خانواده را محور برنامه های خود قرار داده و به سرمایه گذاری گسترده اجتماعی می پردازد. راهبرد ضد فقر او که بین سال های 1998 تا 2000 اجرا شد، بی خانمانی و جرم و جنایت را تا حد قابل قبولی کاهش داد و در دوره مدیریت او بود که میزان قتل در بوگوتا به کمترین حد خود رسید به گونه ای که از 4 هزار و 452 مورد در سال 1993 به 2 هزار و 238 مورد در سال 2000 رسید و زمانی که دوره مدیریت پنالوسا به اتمام رسید آمار قتل در این شهر زیر دو هزار فقره بود.

به خاطر چنین سیاست ها و مدیریت کارآمدی بود که بعدها شهرداران شهرهای مختلف دنیا پنالوسا را الگوی مدیریتی خود قرار داده و از او برای ارائه مشاوره و سخنرانی دعوت کردند. در جمع شهرداران شهرهای بزرگ وقتی شهردار میزبان می خواست از پنالوسا برای سخنرانی دعوت کند گفت او شهردار شهری بود که سابق بر این کسی از شما به خاطر قتل و جرم و آدم ربایی جرات سفر به آن را نداشت. شهری که 38 سال درگیر جنگ داخلی بود و 38 سال جنگ داخلی یعنی وخامت اوضاع سیاسی و اجتماعی. همان بوگوتا در حال حاضر با جمعیت 8 میلیونی نماد توسعه و پیشرفت شهری شده، آن هم تنها در بازه زمانی 10 ساله. از هم گسیختگی اجتماعی و فقر و جرایم اجتماعی بوگوتا که همگان به آن اذعان دارند صرفا با مدیریت چند بعدی قابل حل بود که به دست پنالوسا این اتفاق افتاد.

همان طور که او می گوید زندگی به بوگوتا برمی گردد؛ شهری که به دلیل ذوق علمی و اخلاقی اهالی به آن آتن امریکای لاتین می گویند. پس از این تغییر، توریسم در بوگوتا جان می گیرد و پنالوسا موفق به دریافت جایزه ویژه استکهلم به عنوان سختکوش ترین مدیران می شود و از آن پس نگاه جامعه جهانی و سازمان ملل به سوی بوگوتا برمی گردد.

امروزه انریکه پنالوسا یک الگوی مدیریتی است البته همراه موکس، - دیگر شهردار بوگوتا- که طی 10 سال در شهر پر از فقر و جنایت تحولات بزرگی به وجود آوردند.