دانشگاه ملی شهر را کبوترها پر کرده اند. در معابر بساط فروش پهن است. زرنگ تر ها صنایع دستی سرخپوست ها را می فروشند، عده ای آب نبات و آجیل و عده زیادی دست گدایی به سمت عابران دراز کرده اند. در نقطه ای هم سرخپوستان معتاد به الکل و مواد مخدر آفتاب می خورند. اما اغلب در زاغه ها و آلونک های روی تپه ها که شهر را محاصره کرده، سکونت دارند. برعکس ریودوژانیرو که زاغه ها را از همه جا می توان دید در بوگوتا می شود در محله ای لوکس زندگی کرد و بدبختی رانده شدگان از جهان را ندید. اغلب زاغه ها در دامنه تپه ها و نزدیک مرز شهر، جایی که زمین صاف و مسطح می شود واقع شده اند. زمانی می گفتند بوگوتا 2 هزار و 600 متر