دشمنی هوای نفس
(بدان ای سالک راه خدا!) فرموده اند «اعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک» دشمن ترین دشمنان تو، همان نفس بداندیش توست که حاکم بر سراپای وجود توست (بحارالانوار، ج 67، ص 64) که خدا خطاب به رسولش فرموده است «ارایت من اتخذالهه هواه افانت تکون علیه، وکیلا» آیا دیده ای آن کسی را که هوای خود را معبود و مطاع خویش قرار داده است آیا تو می خواهی او را تحت اختیار خود قرار داده به راهش بیاوری (فرقان-43) یعنی انسان تا خود با اراده و اختیار خود دست رد به سینه هوای نفس خود نگذارد و طردش نکند، تنها گفتار پیامبر(ص) او را به راه نخواهد آورد. تنها راه حرکت به سوی خدا، ابتدا علم به برنامه های تشریع شده از جانب خدا و سپس عمل بر طبق آنهاست که مولای ما علی(ع) فرموده است «ایها الناس اعلموا ان کمال الدین طلب العلم و العمل به» ای مردم بدانید دیندار کامل کسی است که اولادر مقام تحصیل علم به احکام دین برآید و آنگاه آن علم را در مرحله عمل ظاهر سازد. قرآن کریم هم می فرماید: «اما من خاف مقام ربه * «و نهی النفس عن الهوی * فان الجنه هی الماوی» راه بهشتی شدن این است که انسان از مقام عدل خدا بترسد و نفس خود را از پیروی هوای نفس بازدارد. (نازعات-40 تا 42) (1)