نیمار با شرکت در کنفرانسی مطبوعاتی در محل اردوی تیم ملی فوتبال برزیل در شهر کوهستانی ترسوپولیس در نزدیکی ریودوژانیرو گفت بسیار شانس آورد که ضربه زانوی خوان زونیگا، مدافع کلمبیا در مسابقه اخیر دو کشور در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 2014 باعث آسیب رسانی شدیدتر به وی نشد.

جوان اول فوتبال برزیل که بشدت مصدوم شده و فعلا از صحنه دور است، افزود: کافی بود ضربه دو سانتیمتر پایین تر می نشست، در آن صورت الان روی صندلی چرخدار و برای همیشه فلج بودم. من از زونیگا نفرت و کینه ندارم اما احساس مثبتی هم ندارم.

حرف زدن درباره واقعه ای که در یک مقطع بسیار حساس از جام جهانی مرا به این روز انداخت، کار بسیار سختی است. نمی گویم او مرا عمدا زد و اصولا سر درآوردن از افکار او سخت است اما هر کسی می تواند بفهمد که حرکت زونیگا روی من یک حرکت عادی و یکی از تکل ها و خطاهای رایج نبود.

نیمار راجع به آ رزوی از دست رفته خودش و سایر ملی پوشان برزیل در مورد رسیدن به فینال جام جهانی بیستم هم گفت: تا قبل از نیمه نهایی همه چیز خوب بود اما در یک شب سیاه همه چیز را از دست دادیم.

براین اساس باید از حالابرای چهار سال بعد دورخیز و این ناکامی را جبران کنیم. جوان ترهای تیم ملی برزیل مشکلی در این خصوص ندارند.

نیمار 22 ساله به واقع تمام حرف هایش را به همان واقعه تلخ مسابقه با کلمبیا اختصاص داد ولی برخلاف سایر برزیلی ها که از آرژانتین نفرت دارند و خواهان شکست اش در فینال مقابل آلمان اند، از آرزوی پیروزی آرژانتین در دل خود پرده برداشت.

«دو تا از هم تیمی های من در بارسلونا یعنی مسی و ماسکرانو در تیم ملی آرژانتین بازی می کنند و دوستان نزدیک من هستند و در نتیجه آرزوی قهرمانی آنها را دارم.»