توافق مهم اما موقت «ژنو» که «برنامه اقدام مشترک» نام گرفت، ایران و قدرت های جهانی را به یافتن راه حل جامع برای مساله هسته ای ایران تا تاریخ 20 ژوئن (29 تیر) متعهد می کرد. با وجود مذاکرات فشرده چندین ماهه و برخی پیشرفت ها، دستیابی به توافقی پایدار و جامع - بی آنکه در درازمدت غیرممکن شده باشد - تا تاریخ تعیین شده ممکن نشد. اگرچه به دلیل اراده و خواست سیاسی، مذاکرات تا آذر سال جاری تمدید شده، اما طولانی شدن مذاکرات و استمرار اختلافات نمی تواند باعث نگرانی نباشد. این در حالی است که به دلیل شکننده بودن تعادل امنیتی در منطقه ای، میزان اختلافات باید میزان تعهد به ادامه مذاکرات را افزایش داده و اراده