زنگ تلفنم خبرداد مرد بزرگی از تبار کم پیدایان درگذشت و به آرامشی جاودانه رسید. هنگامی که پا به دانشکده حقوق گذاشتم او استادیار امام جمعه تهران بود که بر کرسی حقوق مدنی تکیه داشت. اهل حقوق می گفتند او از بهترین شاگردانش بوده است که جانشین آینده اش خواهد بود البته گذر زمان نشان داد که سخنی به گزاف نبوده است.

این بزرگوار را که به راستی باید پدر حقوق ایران نامید در درازنای پربار زندگیش پیوسته در کار پژوهش و بررسی در متون حقوقی بود و دکترین ویژه دارد که اهل حقوق به آن مراجعه و استناد می کنند. دغدغه خاطرش جست وجوی عدالت در متون قانون با استدلال منطقی بی پاگذاری به بیرون از دایره نظام حقوقی کشور