سینما به عنوان هنری مدرن عناصری را در بطن خود دارد که به خالق خود اجازه نوآوری و پدید آوردن اثری تازه می دهد. عنصر اصلی تصویری است که روی نوار سلولوئید (امروزه روی دیتاهای دیجیتالی) ثبت شده و همچون قطعه ای سنگ و چوب به سازنده این امکان را می دهد که مانند یک مجسمه ساز پیکره ذهنی خود را ازدرون آن خارج کند.از روزی که سینما متولد شده تا امروز- جدا از سینماگران تجاری ساز- کارگردانان آثار هنری کوشیده اند، هر بار دست به تجربه ای تازه بزنند و شکل تازه ای از تصویر و روایت بصری را به جهان مخاطبان ارائه کنند. یکی از این بدعت ها ساختار مبتنی بر قطعات اپیزودیک است که در برخی فیلم ها مشاهده کرده ایم- و می