اندازه پول یک پراید را دادم لپ تاپ خریدم اما یک مشکل کوچک دارد. پراید نه ها. پراید که اصلامشکل ندارد. لپ تاپ من مشکل دارد. یک مشکل کوچک. مثل چی؟ مثل اینکه هواپیما بخری از زمین بلند نشود. یا کشتی بخری روی آب بند نشود و برود تو. یا مرد شده باشی اما سبیلت درنیاید. یا قرعه کشی بانک برنده شوی اما صدسالت شده باشد و پول قرعه کشی به کارت نیاید. لپ تاپ بنده هم مشکلش این است که به اینترنت وصل نمی شود.

حالاعرض می کنم. توی خارج کمپانی ماشین مرسدس بنز و بی ام دبلیو و چی و چی می گویند مثلابرف پاک کنتان مشکل دارد، ماشین را بیاورید یکی دیگر ببرید. اینجا ولی این طوری نیست. ماشین را همان لحظه که از کمپانی تحویل می گیری، باید زنگ بزنی جرثقیل بیاید که ببردش تعمیرگاه.

گارانتی در همه جای دنیا مزیت است اینجا اذیت. یک طوری شده اگر بروی خواستگاری، پدر عروس بگوید عروس گارانتی دارد، باید بزنی به چاک و دمت را بگذاری روی کولت. ولی قبلااین طوری نبود. زندگی ها گارانتی داشت اما کسی نه اسم گارانتی را بلد بود نه منتش را می گذاشت.

پس گارانتی الان نوعی فحش است و وارانتی از آن بدتر.

: داداش این وسیله گارانتی دارد؟

- فحش دادی؟

درواقع ما باید عادت کنیم هرچی می خریم، مال بد است منتها مال بد بیخ ریش خودمان است. درواقع هرچیزی مال ماست جز تولیدکننده. پس همه چیز بیخ ریش ماست و ریش و قیچی هم منتها دست تولیدکننده.