وقتی فیلم «رخ دیوانه» تمام شد، اصلاسرحال نبودم و چیزی مرا آزار می داد. از فیلم خوشم آمده بود و از داستان جذاب و غافلگیری های آن لذت برده بودم. اصلادوست نداشتم که فیلم با مرگ شخصیت مورد علاقه ام تمام شود ولی خودم را قانع کردم که سلیقه فیلمنامه نویس و کارگردان است و محترم. سرحال نبودن من از جنس دیگری بود. فیلم پر از سوژه های مورد علاقه یک روانپزشک بود: عدم قضاوت قبل از شناخت کافی افراد، نقش شبکه های اجتماعی و اینترنت در جامعه امروز، فاصله نسل ها و عدم درک آنها از یکدیگر، جوانانی بی اعتقاد که به هیچ چیز و هیچ کس اعتماد ندارند، دروغ و ریاکاری، مواد مخدر، نقش فوت یا فقدان یکی از والدین در شکل گیری