کمتر کسی هست که روزی به کسی وعده نداده باشد دمار از روزگارش درآورد. کلا دست به تهدیدمان خوب است. البته بیشتر وقت ها هیچ غلطی هم نمی کنیم یا بهتر است بگویم نمی توانیم بکنیم، ولی همین که سر طرف داد می کشیم «دمار از روزگارت درمی آورم» دل مان خنک می شود. حالااین که بعضی ها کینه جوتر از بیشتر ما هستند یا دست شان به جایی بند است یا پشت شان به جایی گرم یا اصلا خودشان منبع گرما و اصل دستگیره اند، داستانش فرق می کند. این جور جاهاست که خبرش را می شنویم و برای دیگران هم تعریف می کنیم که فلانی یا فلان جا دمار از روزگار فلان کس درآورد. خیلی ساده، یعنی بیچاره اش کرد. اما خود «دمار» یعنی چه؟