سهراب سپهری، میکل آنژ، امیرخانی، ونگوگ، فرشچیان، والی، مافی، پیکاسو، محصص، داوینچی و... هر کدام از این اسم ها به تنهایی برای آبرومندی دنیای هنر و زیباتر شدن جهان کفایت می کنند تا چه رسد به این که شهر تهران این روز ها در قالب 1500 سازه تبلیغات محیطی میزبان آثار این بزرگان است.

قطعا این ایده، ایده مبارکی است و چهره خاکستری شهر را فرهنگی تر از همیشه نشان می دهد و شهروندان بدون آن که به زحمت بیفتند برشی از تاریخ، هنر و فرهنگ را در شتاب سرسام آور شهر مرور می کنند. این روزها فرصتی به وجود آمده تا آثار فاخر هنرمندان طراز اول را در ابعاد 3 متر در 6 متر به نظاره بنشینیم؛ کاری که در هیچ جای اروپا،