در مقاله ای که پیش تر در سوگ مهندس عزت الله سحابی نوشتم، بی آنکه زیاد اندیشه کرده باشم عنوانش را «دیانت مند مبارز ملی» نهادم. اکنون که می خواهم باری دیگر دلشورانه از«نجد و از یاران نجد» یاد کنم درمی یابم آن عنوان هرچند خودبه خود بر صفحه مقاله نقش یافت اما از دیرباز ریشه در افکار و عواطف نگارنده داشته است. من که سال های سال حضورا و غیابا به وی علاقه و ارادت داشتم و مبارزات او را می پسندیدم، این را به راستی درمی یابم که مهندس سحابی همانند پدرش روان شاد دکتر یدالله سحابی، صاحب دیانت راستین بود. هر دو آن بزرگواران، دیانت خود را باتمام وجود شناخته بودند و به دور از تعصب و تقشر که آفت اعتقادات است