اینکه در شرایطی مانند اقتصاد ایران از نیاز به سرمایه گذاری در پروژه های صنعتی حرف زده شود، حرف بی ربطی نیست و اتفاقا اگر این اتفاق بیفتد می تواند کمک بزرگی برای تحرک دوباره اقتصاد و حرکت به سمت توسعه باشد. اما نباید فراموش کرد که مادامی که فضای کسب و کار بهبود پیدا نکند، توقع برای سرمایه گذاری تا حدودی نابجاست.

در سراسر جهان، سرمایه زیادی وجود دارد، اما هر سرمایه گذار تنها زمانی حاضر به سرمایه گذاری می شود که به سود مطلوب دست پیدا کند. در کشوری مانند ایران که بازده بخش صنعت به زحمت 10 درصد می شود، طبیعی است که کمتر سرمایه گذاری، حاضر به سرمایه گذاری است. برای آنکه سرمایه گذاران ایرانی مقیم خارج از کشور و سرمایه گذاران خارجی حاضر به سرمایه گذاری شوند باید ابتدا مقدماتی را پیاده سازی کرد تا میل به سرمایه گذاری افزایش پیدا کند. برای این منظور باید تلاش کرد که علاوه بر بهبود فضای کسب و کار، بهره وری نیروی کار و سرمایه را هم بالابرد.

نباید فراموش کرد که مساله اصلی برای اقتصاد ایران، این است که کالایی تولید شود که توان رقابت با کالاهای دیگر در عرصه منطقه ای و بین المللی را داشته باشد.

علاوه بر این باید مساله تحریم ها هم به یک شیوه مناسب حل شود، زیرا در شرایط تحریم سرمایه گذاران امکان سرمایه گذاری را از دست می دهند، حتی اگر تمایل داشته باشند هم نمی توانند سرمایه گذاری کنند. در نتیجه باید معضل بازدهی پایین اقتصاد ایران و تحریم ها را حل کرد تا متعاقب آن بتوانیم پذیرای سرمایه گذاران باشیم.

در اقتصاد ایران بخش های مختلفی وجود دارد که برای سرمایه گذاری جذابیت دارند. بیش از همه بخش انرژی برای سرمایه گذاران به ویژه غربی جذاب بوده و هست. بعد از آن هم لوازم خانگی، صنایع فلزی و فولاد هم می توانند گزینه های مناسبی برای سرمایه گذاری باشند.

کارشناس اقتصادی