اختلال وحشتزدگی، اختلالی است که با علائم مختلفی در فرد پدیدار می شود. این اختلال که اغلب در اواخر دوران نوجوانی یا اوایل دوران بزرگسالی خودش را نشان می دهد، نیازمند بررسی و درمان بموقع است.

شیرین کسرایی کارشناس ارشد روانشناسی در گفت و گو با «ایران» می گوید: فرد مبتلابه اختلال وحشت زدگی با علائمی همچون تپش قلب، درد در قفسه سینه، احساس تنگی نفس و خفه شدن، ترس از دیوانه شدن و از دست دادن کنترل روبه رو می شود.

وی در ادامه می افزاید: از دیگر علائم این اختلال روانی می توان به بیرون بودن از کالبد خود، احساس واقعی نبودن دنیا و همچنین ترس از مردن اشاره کرد. این کارشناس ارشد روانشناسی در مورد حالت افراد هنگام بروز حمله عنوان می کند: مبتلایان هنگام حمله، میل شدید به فرار از هر موقعیتی را که در آن هستند تجربه می کنند. به گفته شیرین کسرایی، درمان شناختی رفتاری برای مواجهه و گذر از موقعیت های ترسناک مفید است. روش دیگر درمان اختلال وحشتزدگی، دارو درمانی است، البته چنانچه فرد از دارو درمانی استفاده می کند، توصیه می شود از درمان شناختی رفتاری نیز به صورت همزمان استفاده کند. زیرا اگر درمان دارویی به تنهایی تجویز شود، با قطع درمان دارویی، امکان عود این اختلال زیاد است. وی در خاتمه توصیه می کند: خانواده ها با بروز نخستین نشانه ها به روانشناس مراجعه کرده و با دریافت شیوه درمانی مناسب، بیماری را کنترل کنند.