ربیع خثیم که تربت او در طوس است و از بزرگان تابعان است، گوری در خانه کنده بود. هرگاه که از دل خویش سستی یافتی در گور خفتی و ساعتی بودی و آنکه گفتی: یا رب! مرا به دنیا فرست تا تقصیرها تدارک کنم. آن گاه برخاستی و گفتی: هان ای ربیع! بازت فرستادند، جهد کن پیش از آنکه یک بار بود که بازت نفرستد.