نمایش پینوکیا، به کارگردانی شهره سلطانی که براساس نمایش نامه استفانو بننی ساخته شده، روایتگر چهره جامعه ای است که جمعی در ظاهر خوش طینت و فرشته صفت آدم ها را می فریبند و از معصومیت، نجابت و پاکدلی آنان برای کسب منافع شخصی بهره می جویند. در این فضا آدم ها که از فطرت پاک خدادادی برخوردارند، مجذوب وعده وعیدها، شعارها و باورهای پوچ و سراب گونه می شوند و بسان نردبانی هستند برای بالارفتن قشر و جمعی خاص. در چنین جامعه ای صداقت، اعتماد و پاکی رنگ باخته و جای آن را دروغ، دغل کاری و شیادی فراگرفته و نوعی برده داری محترمانه و مدرن حاکم شده است. کسانی که روزی فرشته راهنما و منادی خوبی ها و پاکی ها بودند