دوستان، همکاران و فرزندان عزیزم؛ جشن روز انیمیشن و خانه سینما را که نشانه تداوم حیات هر دوی این ارگان ها ست، هم به آسیفای ایران و هم به خانه سینما شادباش می گویم. «ابر هنر» سینما در جهان حاضر آن چنان قدرت گرفته و فراگیر شده است که هنرهای دیگر را به حاشیه رانده و برای مخاطبان خود چاره ای جز تسلیم و اعتیاد به آن باقی نگذاشته است. اما دوستان عزیز و بچه های دلبندم مژده دیگری هم برای شما دارم و آن اینکه چیزی نمانده است که سینمای انیمیشن جای خود را با سینمای زنده عوض کند و به جای آن بنشیند. این انقلاب اگر به عمر من نرسد به عمر شما حتما می رسد؛ ‎روزی که 10 تا از جوایز اسکار به فیلم های انیمیشن برسد و دوتا فیلم زنده از آنسی به جشنواره کن بیاید و جشنواره آنسی برود کن. می دانم عزیزانم شرایط انیمیشن در کشورمان به چه سامان است، اما این شمایید که هم وارث وهم پرچمدار این هنر برتر از گوهرید و نباید هرگز سنگر انیمیشن را خالی بگذارید که آینده از آن شماست. هر کجای دنیا باشم به شما و خاکم می اندیشم.