وقتی آموزش و پرورش ایران مدرن شد، همه می دانستند که نباید شعرهای پیچیده خاقانی یا برخی معماگویی های اواخر سبک هندی، وارد کتاب های درسی شود. اولین شعرهایی که وارد این کتاب ها شدند در واقع ساده ترین شعرهایی بودند که در دوره مکتبخانه های سنتی هم از دیوان های مرجع، خوانده و حفظ می شدند.

حتما با من موافقید که کتاب های درسی یک کشور، باید آینه ای برابر شعر آن کشور بگذارند تا نسل های بعد، از آن ابدیتی بسازند! خب اما ما یک مشکل خیلی کوچک در ایران داریم: آینه گاهی اوقات سر جایش نیست! این مشکل دیروز و امروز و قبل از انقلاب و بعد از انقلاب ندارد، از موقعی که آموزش و پرورش مدرن وارد ایران شده، قصه،