برای پساتحریم چه کنیم؟ این سوالی است که امروز تمام فعالان و دست اندرکاران اقتصاد از خود می پرسند. به نظر می رسد دولت مجهز به استراتژی های لازم برای برخورد با دوران تازه است.

آنچه چندی پیش، مسعود نیلی، مشاور اقتصادی رییس جمهوری در خصوص سیاست های دولت برای مواجهه با پساتحریم مطرح کرد، دارای خطوط مهمی بوده است که پرداختن به آن می تواند سوگیری های آتی اقتصاد ما را مشخص کند. به هر روی دولت برای دوران تازه باید اولویت های خود را مشخص کند. به نظر می رسد با توجه به رکود عمیقی که در اقتصاد ایران وجود دارد، لازم است دولت جسارت بیشتری برای اجرای برنامه هایش خرج کند. پساتحریم بدون تجهیز به ابزارهای نوین تفاوتی با پیشاتحریم نخواهد داشت. به نظر می رسد برای بهره گیری از این فرصت ضروری است جراحی فوری در اقتصاد اتفاق بیفتد. هر چند مسوولان دولتی سیاست هایی را برای دوران تازه اعلام می کنند اما باید به فاصله حرف تا عمل، با توجه به قدرت و توانایی هایی موجود در اقتصاد ایران نیز توجه کرد. اگر ظرفیت های کشور به درستی مورد شناسایی قرار نگیرد و همچنان ادبیات آرمانگرایانه بر سیاست و اقتصاد ایران حاکم باشد، اتفاق بزرگی رخ نخواهد داد و بهره گیری از این پنجره تازه گشایش یافته ناممکن خواهد شد. اگر دولت با تدوین برنامه ای دقیق، حمایت از سرمایه گذاری های مشترک را در دستور کار قرار دهد، می توان به آینده ای که پیش روست امیدوار بود. ایران می تواند با گره زدن منافع اقتصادی خود با منفعت اقتصادی دیگر کشورها، فضا را برای رشد آماده کند.