این کتاب، گرچه کتاب نخست عبدی زاده نیست اما به عنوان نخستین کتاب منتشرشده او در کارنامه اش، مبدا قضاوت قرار می گیرد. زبان شعرها، ساده و شسته و روفته است همچون خانه کدبانویی که نتوان در آن ذره ای غبار یافت؛ طراحی ها اغلب ساده اند و خطوطی که توسط اشیا در فضای شعرها ترسیم می شوند، زاویه دار نیستند و برای اذیت ذهن یا چشم مخاطب خلق نشده اند.

شاعرانی هستند که دیر وارد حوزه نشر کتاب می شوند نه اینکه دیر شروع کرده باشند به کار شاعری، بازار کتاب ایران، آنقدر روند پیچیده ای دارد که برخی شاعران، کتاب نخست شان چنان در گنجه می ماند تا منصرف شوند و اغلب کتاب های دوم و سوم شان است که به مرحله انتشار