کسی نمی تواند در واشنگتن، لندن، تا برلین و آنکارا و آن طرف ترها، چنین خبری را باور کند. چگونه ولادیمیر پوتین، با یک اقتصاد در حال غرق شدن و دومین ارتش جهان، به طور مستمر می تواند تحولاتی را در جغرافیای سیاسی دیکته کند؟ آیا همیشه به نظر می رسد در اوکراین یا سوریه، رییس جمهور روسیه دست بالارا دارد. برخی واکنش ها مسخره است: این نشانه ای از ضعف است یا برخی حدس می زنند: او از این تصمیم پشیمان خواهد شد. روسیه نمی تواند موفق شود یا هشدار می دهند: این وضعیت در حال حاضر بد را بدتر می کند و در نهایت مجبور به عقب نشینی می شود: شاید روس ها بتوانند به ایجاد ثبات در وضعیت و مبارزه با داعش کمک کنند. واقعیت