طبق اخبار، آقای احمدی نژاد در پاسخ به سوالی درباره انتخابات گفته است: «نامزدهای انتخابات هم در دوره نامزدی با هم دوست باشند و هم بعد از ازدواج، همدیگر را دوست بدارند».

اجازه می خواهم یادداشت امروز را به چندکلمه ای درباره این دو خط اختصاص دهم:

1. ادبیات احمدی نژاد در برابر افکار عمومی بیش از آنکه مسئولانه باشد، خنک است. او در سال های پس از مسئولیتش مهم ترین پرسش های افکار عمومی و رسانه ها درباره نحوه تصمیم سازی ها و هزینه کردهای شائبه برانگیز و نیز محکومیت نزدیکانش را نوعا با مزاح پاسخ داده و به این ترتیب از پاسخ دادن طفره رفته است. رفتار و ادبیات احمدی نژاد در برابر مردم، گواهی بر نحوه نگاه او به قدرت و جامعه است. او آن قدر نسبت به افکار عمومی بی تفاوت است که ترجیح می دهد سوال ها را حتی گاهی به فکاهی ای بی مزه تبدیل کند!

2. پاسخ احمدی نژاد نشان می دهد موضوع ردصلاحیت ها برای او مطرح نیست. معنای دیگر این گزاره این است که دوستان احمدی نژاد در لابی های وابسته به قدرت، موقعیت خود را جست وجو می کنند.

3. دلواپسان سابق، همراهان احمدی نژاد بوده اند. سوال این است که امروز نسبت این جریان ها با هم چیست؟ اگرچه فرازوفرودهای احمدی نژاد در دوران ریاست جمهوری اش باعث فاصله گیری های مقطعی در درون اصولگرایان با او شد ولی این فاصله ها می تواند در طول زمان به طور تاکتیکی تغییر کند. ضمن اینکه بسیاری از محورهای اصلی گفتمان دلواپسان با او تفاوت زیادی ندارد. به این ترتیب با همین جمله اخیر او به نظر می رسد احمدی نژاد در انتخابات آتی بی سهم نیست ولی اینکه نتیجه درباره او دقیقا چطور باید سنجیده شود نیازمند زمان است.

4. احمدی نژاد شیفته دوربین و رسانه است. به همین خاطر است که او جواب سوال رسانه را می دهد ولی به سبک خودش. جواب می دهد ولی جواب، معلق در زمین و آسمان است. چیزی دستگیر مخاطب نمی شود ولی عکس و خبرش فردا در رسانه ها هست. در همین حد. این دقیقا همان چیزی است که او می خواهد. در این سال ها واقعا امکان حضور بیشتر او در رسانه نبوده وگرنه احمدی نژاد از جذابیت رسانه نمی گذرد!