ایران به سبب موقعیت جغرافیایی خود حدود 28 میدان مشترک گازی و نفتی با کشورهای همسایه دارد که تنها بخش کمی از این میادین در بخش ایرانی آن به تولید رسیده است. این در حالی است که کشورهای شریک و همسایه با حداکثر ظرفیت ممکن در حال برداشت نفت و گاز از این مخازن مشترک هستند. در کنار آن، سیال بودن و ساکن نبودن این منابع در کنار نبود قواعد و مقررات بین المللی شفاف شرایط برداشت شرکا را سخت تر کرده و این امر موجب شده است تا هر روز بخشی از سهم ایران در این میادین به غارت برود. از این روی دولت یازدهم از همان ابتدای کار، توسعه میادین مشترک را در اولویت اول فعالیت های توسعه ای خود قرار داد تا بتواند مانع اجحاف