بحران زیست محیطی که زندگی بشریت معاصر با آن مواجه است را باید جدای از ریشه های زیست شناسی و تجربی آن و آنچه در حوزه علوم طبیعی و زیستی و تکنولوژی مطرح است، مورد بررسی قرار داد زیرا مسائل زیست محیطی ساختاری اخلاقی دارد و بی شک از بحران های فکری بشر کنونی محسوب می شود، از این رو باید از دیدگاه تربیت اخلاقی بشر امروزی نیز به آن نگریست. بشریت امروز می داند که با این لجام گسیختگی تمدن و با این بی اعتنایی نسبت به عناصر محیط و با این خودمحوری و از همه مهم تر بریدن از اصل خویش و طبیعت، آینده اش تضمینی ندارد. در واقع انسان مدرن با تکیه بر اعجاز عظیم تکنولوژی خود، رو به پرستش خویش آورده و تکنولوژی مدرن،