نباید امروز چنین حرفی را می زدم. چرا چنین اشتباهی کردم. چرا بیشتر فکر نکردم. موقعیت خودم را به خطر انداختم...

اینها جملاتی است که گاهی در پی یک اتفاق، همه ذهن برخی را درگیر می کند. آنقدر به این موضوع فکر می کنند که حتی دچار تنش و اضطراب های کنترل نشده می شوند. این افکار زندگی آنها را هم تحت تاثیر قرار می دهد و در روابط اجتماعی آنها خلل ایجاد می کند.

دکتر فرشاد نجفی پور در گفت و گو با «ایران» می گوید: عده ای همیشه به فکر اشتباهات گذشته یا موفقیت های آینده هستند. این افراد که از آنها با عنوان «فکر زده ها» یاد می شود مدام با این فکرها، خودزنی می کنند. فکرزده ها اسیر فکرهای تنش زا هستند و از آنجایی که نمی توانند از این فکرها خلاص شوند همیشه زجر می کشند.