از بهمن فرسی اخیرا سه نمایشنامه منتشر شده: «موش»، «صدای شکستن» و «آرامسایشگاه». در این میان نمایشنامه آخری که فرسی آن را بعد از دو نمایشنامه دیگر می نویسد، نسبت به دیگر آثار نمایشی او تا حدی مطرح تر است. «آرامسایشگاه» در سال 1356 نوشته شد و در همان سال هم به کارگردانی نویسنده آن روی صحنه رفت. در پرده یک، فرسی چشم انداز نمایش را تصویر می کند. یک داربست فلزی عظیم. داربست خانه خانه است. بلندی دهانه هر خانه چنان است که آدم های با قدهای متفاوت را قد می دهد. جهان آرامسایشگاه فرسی، زیرجهانی دارد که بحران در آن پیگیر و هرروزه است. یک پیکره بزرگ به شکل سندان، یک دستگاه تلفن هم در مرکز صحنه قرار دارد.