1- در استقلال همه چیز خوب است و آنها به شکلی مناسب تمرینات خود را پیش می برند. استقلالی ها در یارگیری موفق بودند و فکر می کنم نسبت به سال گذشته قدرتمندتر شدند. امیدوارم که منصوریان و تیمش بتواند دل هواداران را شاد کنند. من فکر می کنم کادرفنی خوبی در کنار منصوریان است. آنها چندین سال است که با هم کار می کنند و از لحاظ دانش و تجربه در سطح خوبی هستند.

2- هر کس اختیار کار خودش را دارد و در نهایت خودش هم باید پاسخگو باشد. اینکه برانکو با کی روش نمی سازد و منصوریان مشکلی ندارد به خودشان ارتباط دارد. اینکه بازیکنان در تیم ملی بدنسازی کنند در دنیا عرف نیست ولی همه ما هم می دانیم که کی روش بدنسازی بهتری را با بازیکنان انجام می دهد. اینجا بحث تعامل و اعتماد پیش می آید. یکی مثل منصوریان به کی روش اعتماد می کند و یکی هم نمی کند. از طرفی اگر یک بازیکن در بدنسازی دچار مصدومیت شود چه کسی پاسخگو است. این بازیکن اگر در بدنسازی باشگاهش مصدوم شود ایرادی ندارد چون باشگاه پولش را می دهد ولی اگر در تیم ملی مصدوم شود مشکل ساز خواهد بود. اینجا همان بحث اعتماد و تعامل مطرح است.

3- تیم ملی، مشکلی است که سالیان سال است در فوتبال ما ایجاد شده و از دو حالت خارج نیست: یا هماهنگی بین فدراسیون و باشگاه ها وجود ندارد یا اینکه باشگاه ها به برنامه ارسال شده از طرف فدراسیون اهمیتی نمی دهند و در آخرین روز متوجه مشکلات خود می شوند. این مشکل مدیریتی ماست که حتی شش ماه بعد خود را نمی توانیم برنامه ریزی کنیم. بی ثباتی مدیریتی ما را به این روز انداخته است.