87 سال پیش، در شهر محصور میان دکل های نفتی یعنی آبادان دیده به جهان گشود و بواسطه رفت و آمد انگلیسی ها به زادگاهش زبان آنان را آموخت. 22 سال بیشتر نداشت که با «پیرمرد و دریا»، اثری مشهور از ارنست همینگوی به عرصه ترجمه و فراتر از آن، فرهنگ گام نهاد. عرصه ای که دیگر هیچ گاه آن را رها نکرد؛ آنچنان که امروز همه اهالی کتاب از او، از «نجف دریابندری»، به عنوان یکی از بزرگان عرصه ترجمه در پنجاه سال اخیر کشورمان یاد می کنند. مردی که با همراهی همسرش، زنده یاد «فهیمه راستکار» خدمات بی مانندی به فرهنگ، هنر و ادب این مرز و بوم ارائه کرد. از مشهورترین نویسندگانی که در تمام این سال ها به سراغ ترجمه نوشته های آنان رفت می توان به ویلیام فاکنر، برتراند راسل، جبران خلیل جبران، مارک تواین و ارنست همینگوی اشاره کرد. البته او تنها به مترجمی اکتفا نکرد و امروز می توان آثار متعددی را به قلم وی میان قفسه های کتابفروشی های سراسر کشور دید. با این همه، افسوس که نجف دریابندری چند سالی است قلم بر زمین گذاشته و بواسطه شرایط نامطلوب جسمی، دیگر اثر تازه ای روانه بازار نشر نکرده است. اما خجسته زادروز او، یادآوری دوباره اش به ماست؛ تولدت مبارک پسر ناخدا خلف...