مبحث سلامت باشد و دراین باره ذرت پرت نکنیم، که نمی شود!... ما برای پرت کردن آمدیم!... راستش را بخواهید، ذرت پرت کردن؛ برای همین روزهاست... می پرسید: کدام روزها؟ خواهم گفت، اگر هم نمی پرسید - بنا به ضرورت - باز هم خواهم گفت؛ که همین روزهای ویژه که یادآور تابستان بی تاب است و بالارفتن گرما! و به پیروی از آن تب و تاب روزهای تف دیده تابستان!... تابستانی که میزان آلاینده ها بالامی رود و ذرات غبار و هوای خشک و گرد و خاک هم از راه می رسند و تنها راه چاره و پناه مردم هم شده زدن ماسک؛ چه با فیلتر، چه بی فیلتر - که در این یک مورد استثنائا کمیته فیلترینگ نقش پررنگی ندارد (گرچه استثنا، قاعده را باطل نمی کند) - اما باز هم اگر مسئولان رسیدگی کنند؛ جای دوری نمی رود.

البته نه اینکه مسئولان اهل رسیدگی نیستند! نه، اتفاقا با جدیت پیگیر رسیدگی به پرونده آلودگی و خاشاک و غبار در سال های اخیر هستند و از این رو با جدیت اصل 44 قانون اساسی و خصوصی سازی را درباره مبارزه با این پدیده در گرما و سرما بسیار جدی اعمال می کنند! گرچه می دانید ولی - بنا به ضرورت - باز هم خواهم گفت؛ که اصل خصوصی سازی چه ربطی به سلامت دارد.

خصوصی سازی یعنی گرفتن اختیارات و تملکات دولتی که همانا مسئولان هستند و سپردن آن به بخش خصوصی که ما مردم بی مسئولیت هستیم و از این رهگذر در ابتدا مسئولان بی مسئولیت می شوند و در انتها ما هم از بی مسئولیتی درمی آییم و سپس مشغول امر می گردیم و چه کاری بهتر از سر کار گذاشتن مردم و حل مشکل بیکاری جوانان که هرچه فتنه و ناسلامتی است از همین درد بیکاری است و اگر این کار برای ما نان نداشته باشد برای محیط زیست آب خواهد داشت از بس که به مفاد آن در ادوار گوناگون، آب بستیم و آبکی کارکردیم. و آب هم که مایه سلامتی است و سلامتی در راس امور است و عقل سالم در بدن سالم است (بجز استیون هاوکینگ).بگذریم... برگردیم به معنی خصوصی سازی در بخش سلامت! و این بدان معناست که چون کاری با آلاینده ها نمی توان کرد، بخش خصوصی که همان من و شما هستیم باید دست به جیب شود و برودماسک بخرد. خلاص!