جعفر والی متولد 1312 تهران، فارغ التحصیل بازیگری از دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران است. او بازیگری و کارگردانی تئاتر را از سال 1336 شروع کرد و در سال 1337 به عنوان کارگردان به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد. والی از بنیانگذاران تئاتر نوین ایران، نمایشنامه های زیادی از نمایشنامه نویسان ایرانی و خارجی روی صحنه برده است. این بازیگر و کارگردان تئاتر و سینما، نمایش های بسیاری را با بازی بازیگران نامدار حوزه تئاتر یعنی علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، جمشید مشایخی و داوود رشیدی در دهه 40 خورشیدی روی صحنه برد که به نوعی عنوان دوره شکوه تئاتر ایران به شمار می آید.از 36 نمایشی که نام او را بر خود دارد، 27 نمایش را کارگردانی کرده و در 24 نمایش بازیگر بوده است. اغلب کارهای والی به صورت تله تئاتر در تلویزیون شبکه سوم (پیش از انقلاب) اجرا شده است. از میان نمایش هایی که او کارگردانی کرده می توان به «شنل»(گوگول) - «دست بالای دست»، «آی باکلاه، آی بی کلاه»، «پانتومیم»، «دعوت»، «چوب به دست های ورزیل»، «گاو» (غلامحسین ساعدی)- «مترسک ها در شب» (بهرام بیضایی)، «ترانه شادی»(علی نصیریان)، «در گوش سالمم زمزمه کن»(فیلیس هستینگز)، «خانه اجاره ای (یوجین اونیل) و... اشاره کرد. والی بعد از انقلاب با بازی در دو نمایش«اتاق شماره شش» نوشته خسرو حکیم رابط بر اساس اثری از چخوف و «ویتسک؛ یک داستان ناتمام» نوشته بوشنر هر دو به کارگردانی ناصر حسینی مهر روی صحنه رفت. پاداش سکوت (مازیار میری)، تهران روزگار نو (علی حاتمی)، مریم و می تیل(فتحعلی اویسی)، راه و بیراه (سیامک شایقی)، بهار در پاییز(مهدی فخیم زاده)، پاییزان(رسول صدرعاملی)، ناخدا خورشید(ناصر تقوایی)، مداربسته (رحمان رضایی)، گل های داوودی(رسول صدرعاملی)، مردی که زیاد می دانست(یدالله صمدی)، ملخ زدگان(ناصر محمدی)، گفت هر سه نفرشان(غلامعلی عرفان)، سفرسنگ(مسعود کیمیایی)، تنگسیر(امیرنادری)، خاک(مسعود کیمیایی)، گرگ بیزار (مازیار پرتو)، گاو(داریوش مهرجویی) و...از جمله فعالیت های هنری او در عرصه سینما است. والی علاوه بر فعالیت در عرصه سینما در مجموعه سریال های «هزار دستان»، «مسافران دره انار»، «آتش بدون دود» و این اواخر در «معمای شاه» هم به ایفای نقش پرداخته است. او همچنین به مدت 10 سال در کار دوبله فیلم های سینمایی فعالیت کرد.