دندان های ما آسیب پذیرتر از آن است که تصور می کنیم. گاهی بدون آن که بدانیم دندان مان بر اثر پوسیدگی آسیب پذیر شده است و بسادگی بر اثر خوردن یک تکه کوچک ته دیگ می شکند. در مورد کودکان نیز به بهانه های ساده تری ازجمله بازی و جست و خیز های کودکانه و ضربه های حین شیطنت چنین اتفاق هایی می افتد تا جایی که این ضربه ها ممکن است به خروج دندان شیری یا دائمی کودک از دهان منجر بشود.

البته بسیاری به اشتباه تصور می کنند حفظ و ترمیم دندان های شیری که قرار است جای خود را به دندان های دائمی بدهند، اهمیت چندانی ندارد. در حالی که این دندان ها تا زمان رویش دندان های دائمی باید به طور سالم در جای خود نگه داشته شوند، چون تامین فضای لازم برای رویش دندان های دائمی، تکمیل مراحل رشد و تکامل صورت، جویدن و هضم غذا و بیان صحیح حروف در کودک از طریق همین دندان های شیری صورت می گیرد.