«اوایل سال 86 رئیس جمهوری، مرحوم کردان را برای وزارت نفت به من پیشنهاد داد. در چند ماه آخر کارم، شدیدا تحت فشار برای صدور حکم قائم مقامی ایشان بودم. ملاقات هایی نیز با هم داشتیم، ولی به دلیل تحقیق مفصلی که انجام دادم و به دست آوردن برخی اطلاعات، حاضر به پذیرفتن این موضوع نشدم. چند مرتبه رسما به من گفته شد که اگر این کار نشود، برای وزارت نفت فکری می شود، ولی حاضر نبودم برای طولانی تر شدن مدت زمان پست وزارت، اصول و اعتقادم را زیر پا بگذارم و به صنعت لطمه بزنم و این کار را نکردم.» کردان، پس از کنار رفتن وزیری هامانه، قائم مقام وزیر نفت شد و در مدت کوتاهی که در این وزارتخانه بود، عملا بخش مهمی از