اگر به صندوقچه خاطراتتان مراجعه کنید، احتمالا به یاد می آورید که زمانی در جایی مثل پارک، فرهنگسرا یا حتی در میدان یا خیابانی معروف، عده ای نوجوان و جوان را دیده اید که با تلسکوپ یا ابزارهای آموزشی در میان مردم از ماه و خورشید و ستارگان و سیارات حرف می زنند. هوشمند، دقیق و بدون این که از صحبت در جمع خجالت بکشند!

علاقه مندانی از سنین مختلف با سطح تحصیلات متنوع که در یک چیز با هم مشترکند و آن، عشق و علاقه به آسمان شب است. آنها به سراغ شما می آیند و دعوتتان می کنند که از پشت تلسکوپ، ماه و سیاره ها را تماشا کنید. در قبال کار خود هزینه ای از شما طلب نمی کنند و فقط دوست دارند شما را با آنچه خود شیفته اش هستند، آشنا کنند. جالب تر این که هیچ سازمان دولتی آنها را سازماندهی نکرده و نمی کند و خودشان کارشان را بلدند.