1- ایمان حضرت ابراهیم (ع) چنان قدرتمند بود که پشته شعله ور آتش را سرد و تبدیل به گلستان کند. او در مقابل بت پرستان و مستکبران چنان با شجاعت زیست که از برکت آن توانست صاحب بینش ژرف شود و به تصریح آیه 75 سوره انعام در ملکوت آسمان ها بنگرد. «و کذلک نری إبراهیم ملکوت السماوات و الارض و لیکون من الموقنین. و این چنین، ملکوت آسمانها و زمین (و حکومت مطلقه خداوند بر آنها) را به ابراهیم نشان دادیم؛ (تا به آن استدلال کند،) و اهل یقین گردد». این ژرف اندیشی از کجا آمد؟ خداوند در آیه قبل از این آیه و در توصیف ویژگی حضرت ابراهیم که او را بینای ملکوت کرد، به صراحت آن حضرت در مقام بیان حق و امر به معروف و نهی می پردازد و می فرماید «ابراهیم به پدرش (عمویش) آزر گفت: آیا بتهائی را معبودان خود انتخاب می کنی؟! من، تو و قوم تو را در گمراهی آشکاری می بینم».