«علی اکبر تجویدی» مردی از خاندان پرطمطراق تجویدی بود؛ فرزند هادی خان تجویدی و برادر ویولنیست نامی، علی تجویدی. او از آخرین شاگردان و شاید هم آخرین شاگرد کمال الملک بود. نگارگر بود و پژوهشگر هنر. کسی که او را به عالم بودن می شناسندش، هنرمندی عالم به هنر که برای اهالی آن پدری دلسوز بود اما دردا و دریغا که سال ها در غربت پاریس گذران عمر می کرد و دست آخر هم در آسایشگاه سالمندان در آن شهر، بیستم خرداد چشم از جهان فروبست. پیکرش اما چهارشنبه به وطن آمد و صبح پنجشنبه 25 خرداد، در خانه هنرمندان ایران بدرقه شد. پیش از شروع مراسم، هر گوشه صحبتی آمیخته به حسرت، از استاد است.