زمستان مومی را دوبار خوانده ام. نسخه پیش ازچاپ آن را نویسنده در اختیارم گذاشت و بار دیگر رمان را بعد از چاپ برای حضور در جلسه نقد و بررسی آن در شهر کتاب پاسداران در اوایل خرداد امسال خواندم و در هر دوبار به راستی لذت بردم، به خصوص بار دوم چون معمای نهفته در این داستان ژانر پلیسی دیگر برایم حل شده بود و حال می توانستم به جنبه های غیرمعمایی داستان بیندیشم. اصلا می گویند که بهترین روش مطالعه یک داستان خوب یا تماشای یک فیلم درخور توجه آن است که آن را دست کم دو بار بخوانیم یا ببینیم. زیرا بار اول معمولا درگیر پی رنگ قصه و مشتاق دانستن نهایت داستان و فرجام شخصیت هایش هستیم و چه بسا ظرافت های اثر به دلیل توجه زیادمان به طرح داستان از نظرمان پوشیده بماند، ولی در بار دوم مجال پیدا می کنیم که بیشتر بر ریزه کاری های اثر درنگ کنیم.