(بدان ای سالک راه حق!) آن موجودات الهی، از باب اینکه پناهگاهشان، خدای تبارک و تعالی است، آنها اطمینان دارند. (اما) این موجودهای دیگری که طاغوتی هستند پناهی ندارند. اینها هر چه دست شان بیاید و هرچه ظلم بکنند و هرچه کشور گشایی کنند، یک کشور دیگری هم می خواهند، باز بگشایند، و گمان نکنید که به این سنخ افراد، اگر همه این کره ارض را بدهند، این سیر بشود. تمام این سیاره را اگر به یک نفر بدهند، این سیر نمی شود. دنبال این می رود که خوب، ما برویم در این سیارات دیگری، ببینیم آنجا چه خبر است. برویم آنجا هم بیرق خودمان را بزنیم. چنانکه رفتند در کره ماه هم بیرق زدند. (1)