هرچند نظرات گوناگونی درباره گسترش و برگزاری جوایز ادبی وجود دارد، با این حال گاهگاه جوایز ادبی تازه ای هم راه اندازی می شوند و مسلما برگزارکنندگان این جوایز، در آن زمینه خاص احساس نیازی داشته اند.

از سال گذشته نیز جایزه ادبی ابوالحسن نجفی راه اندازی شده است. بی نیاز از توضیح است که برگزارکنندگان این جایزه، امیدوارند با بر پایی این رویداد فرهنگی، توجه بیشتری به حوزه ترجمه جلب شود و این حوزه که با مشکلات گوناگونی دست به گریبان است، قدری مجال بروز بیابد و دست کم نوعی دلگرمی برای مترجمان ایجاد شود.

سال گذشته این جایزه به کوشش شهر کتاب آغاز به کار کرد و گروهی از مترجمان داوری آثار را بر عهده گرفتند. دیروز نیز فراخوان دومین دوره این جایزه در اختیار رسانه ها قرار گرفت. در فراخوان این جایزه اعلام شده است که دومین دوره جایزه ابوالحسن نجفی با هدف پاسداشت یاد استاد نجفی در عرصه ترجمه و تشویق مترجمان در اعتلای زبان فارسی برگزار می شود.

دومین دوره جایزه ابوالحسن نجفی توسط مرکز فرهنگی شهر کتاب در بهمن امسال برگزار می شود و از بهترین ترجمه رمان و مجموعه داستان کوتاهی که در سال 1395 منتشر شده، تقدیر خواهد شد. هیات داوران این دوره از جایزه نیز ترکیبی مشابه سال گذشته دارد و گروهی مرکب از ضیاء موحد، حسین معصومی همدانی، عبدالله کوثری، مهستی بحرینی، موسی اسوار، مژده دقیقی و محمود حسینی زاد، ارزیابی آثار متقاضیان را انجام می دهند و دبیری جایزه را نیز علی اصغر محمدخانی بر عهده دارد.

سال گذشته آبتین گلکار با ترجمه رمان «آشیانه اشراف» نوشته ایوان تورگنیف برگزیده نخستین دوره این جایزه شد. زنده یاد ابوالحسن نجفی نه تنها با ترجمه آثاری همچون «شازده کوچولو»، «گوشه نشینان آلتونا»، «شیطان و خدا»، «ادبیات چیست»، «کالیگولا»، «عیش و نیستی»، «پرندگان می روند در پرو می میرند» و... بخشی از مهم ترین آثار ادبی جهان را که به قلم نویسندگانی مانند آنتوان دو سنت آگزوپری، آلبر کامو، ژان پل سارتر، تیری مونیه، رومن گاری و... به فارسی برگرداند که در زمینه نگارش زبان فارسی و درست نویسی نیز فعالیت ها و تالیف های بسیار داشت که از آن میان می توان به آثاری همچون «مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی»، «اختیارات شاعری و مقالات دیگر در عروض فارسی»، «غلط ننویسیم»، «فرهنگ فارسی عامیانه»، «مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی» و... اشاره کرد.