قطع ارتباط تجاری کشورهای جنوبی حوزه خلیج فارس با کشور قطر می تواند فرصتی برای بهره برداری از ظرفیتها و سرمایه گذاری های ایجاد شده در بنادر کشور را مهیا کند. کشور قطر با درآمد سرانه 130 هزار دلار بالاترین درآمد سرانه جهان را دارا است. به همین دلیل از ظرفیت های بسیار بالایی جهت جذب کالاهای وارداتی برخوردار و اهمیت این موضوع در واردات سالانه 3 میلیون دلار مواد غذایی کاملا مشهود می باشد و به همین جهت فرصت بسیار مطلوبی برای ایران و بنادر جنوبی کشور از جمله بندر چابهار جهت انتقال کالاها در حوزه های ترانشیپی، ترانزیتی و صادراتی به قطر را فراهم ساخته است.

با توجه به قابلیت های جغرافیایی بنادر جنوبی، وجود خطوط کشتیرانی متعدد و همچنین سرمایه گذاری عظیم زیرساختی در بندر چابهار، این بندر می تواند بخشی از فرصت های حاصل شده در حوزه خلیج فارس را مجددا به دست آورد.

با توجه به وجود معادن غنی در استان سیستان و بلوچستان و همچنین تولید مصالح ساختمانی از قبیل سیمان و کلینکر، می توان از این محصولات برای صادرات و درآمدزایی استان استفاده و بدین طریق سهم زیادی از این قبیل کالاهای وارداتی به سهم تجارت سیستان و بلوچستان اضافه کرد.

نیاز کشور قطر به مواد غذایی، انواع خشکبار، میوه جات، غلات و انواع سنگهای زینتی و قیمتی، ظرفیت تامین این کالاها توسط افغانستان و کشورهای CIS و ترانزیت کالاهای مذکور به کشور قطر از طریق بندر چابهار از نظر اقتصادی با صرفه و برای این بندر درآمدزا خواهد بود و صدور کالاهای ترکیه به قطر از طریق بندر چابهار به جهت نزدیکی به قطر با صرفه تر خواهد بود.

عدم مبادلات تجاری کشورهای عربی حوزه خلیج فارس با کشور قطر، فرصتی مناسب را برای بنادر جنوبی علی الخصوص بندر چابهار با موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد ایجاد کرده که با سرمایه گذاری عظیم صورت گرفته در چابهار، این بندر بعنوان پیشانی بنادر جنوبی کشور در بیرون از حوزه خلیج فارس می تواند در جذب خطوط کشتیرانی و افزایش ترافیک کالا در حوزه ترانزیت و ترانشیپ ایفای نقش کند. لذا پیشنهاد می شود جهت تحقق این امر، وزارت خانه های اقتصاد و دارایی، صنعت، معدن و تجارت و راه و شهرسازی با تشکیل جلسات مشترک و کارگروه های تخصصی راهکارهای اجرایی بهره گیری از این فرصت مطلوب را به سازمان های زیرمجموعه ابلاغ کنند.