مفهوم توسعه از نیمه سده بیستم وارد عرصه مباحثات نظری شد و نخستین بار هم در دایره اقتصاد طرح شد و هدف، رسیدن به یک سری شاخص های اقتصادی در عرصه معیشت افراد بود. برای شکل گیری چنین مفهومی، باید دگرگونی های مهمی شکل می گرفت تا مفهومی با عنوان توسعه متولد شود. یکی از این دگرگونی ها، مربوط به فهم ما از زندگی یا به عبارتی ایده آل های ما از زندگی بود. اگر به عهد باستان نگاه کنیم، درمی یابیم ایده آل های زندگی، «سعادت» تعریف می شد و در یونان باستان مفهوم کلیدی و پایه برای جهت دادن به زندگی انسان ها بود. با پیدایش مسیحیت و گره خوردن آموزه های مسیحی با اندیشه یونان باستان، «سعادت» با مفهوم «نجات» گره خورد.