جهان که آشفته می شود، خواب بچه ها زودتر از رویا به کابوس می رسد. ناخوش و ناامید و ترسیده به دنیای اطراف شان نگاه می کنند و چاره ای به جز سکوت ندارند. اصلا نمی دانند چه بگویند و چه نگویند، ناخوشی و پریشان حالی را روی دوش می گذارند و با خودشان به آینده می آورند به این امید که چرایی اتفاقات ناگوار را در سال های بزرگسالی کشف کنند. البته که این روزها کمپین ها و مربی های مهدکودک و کتاب های پروپیمان تربیت کودک کمی کار را آسان کرده اند اما در سال های دور، در سال هایی که جنگ جهانی اول مثل بلای خانمان سوز به دامن جهان چنگ زده بود، کسی عادت نداشت داروی فانتزی و زبان رویا را به دنیای کودکان بیاورد و علاج